Korpus dadant dziesięcioramkowy nazywany jest korpusem gniazdowym lub rodnią, ponieważ to właśnie w nim matka pszczela czerwi.

Jednak pełny korpus Dadanta używany jest także jako nadstawka na miód, zwłaszcza tam, gdzie występują obfite pożytki.

Ten typ ula jest najczęściej użytkowany w pasiekach światowych, najchętniej wybierany przez pszczelarzy zawodowych stosujących gospodarkę wędrowną. Doceniany jest za niewielkie gabaryty jak na ten typ ula (10 ramek zamiast 15 jak w klasycznym dadancie) oraz lekkość (zastosowanie styropianu) oraz dobre warunki termoizolacyjne, jakie zapewnia rodzinie pszczelej, niezależnie od pory roku (w zimie pozwala utrzymać ciepło, w lecie chroni przed przegrzaniem).

Aby oddzielić korpus gniazdowy Dadanta od kolejnego korpusu, położonego wyżej, w którym pszczoły mają magazynować miód, polecamy zastosowanie kraty odgrodowej dadanta (do kupienia oddzielnie).

Otwory w kracie umożliwiają robotnicom przedostanie się do nadstawki, natomiast matka pszczela, która jest większa, pozostanie w dolnym korpusie, gdzie będzie czerwić. Zapobiega to zaczerwieniu plastrów, w których ma być składowany miód. [TK można zalinkować tutaj kratę odgrodową] Jak powszechnie wiadomo – ramek z czerwiem się nie wiruje.

Korpusy Dadanta dziesięcioramkowe możesz ustawiać piętrowo, aby powiększyć przestrzeń w ulu, np. na miód. Korpus możesz umieścić też np. na powałce podczas dokarmiania rodziny pszczelej.

W korpusie znajdują się 2 otwory wentylacyjne. Możesz je w razie potrzeby zaślepić lub zabezpieczyć korkami z sitkiem (w komplecie).

Korpus Dadanta wykonany ze styropianu jest lekki, ale aby po wypełnieniu ramkami z czerwiem lub miodem nadal można go było łatwo przenosić, w konstrukcji przewidziano specjalne wyprofilowanie ułatwiające chwytanie. Ponadto jest bezpieczny – nie zawiera żadnych wystających elementów.

Korpus dadant został pomalowany specjalną farbą i nie wymaga dodatkowego zabezpieczania przed warunkami zewnętrznymi. Korpusy można odkażać roztworem sody kaustycznej.